Menu główne:
KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
OZNACZENIE STATUSU PAŃSTWA
Art. 2.
Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.
Jest to zapis ustalający stan prawny i społeczny (polityczny) Państwa!
Art. 4.
1. Władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej należy do
Narodu.
2. Naród sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli lub
bezpośrednio.
Praktykowany jest tryb wyborczy narzucony przez beneficjentów braku zasad! Znaczy to, że polityczny, bezpośredni, sterowany medialnie czyli większościowy, wobec dużej liczebności mięsa wyborczego czyli beneficjentów braku zasad i ich narzędzi mówiących z rodzinami, gwarantuje stały skład chemiczny okrąglaka zwanego "Sejm Rzeczpospolitej Polskiej"!
Pożądany przez społeczeństwo, jest tryb wyboru bezpośredni - kwalifikowany, gdzie podstawą są kwalifikacje a nie większość! Nie podlega zakwestionowaniu!
Art. 7.
Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa.
Jeżeli nie działają na podstawie i w granicach prawa nie są organami władzy publicznej, a ich decyzje nie posiadają umocowania prawnego.
Art. 10.
1. Ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale i
równowadze władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i
władzy sądowniczej.
2. Władzę ustawodawczą sprawują Sejm i Senat, władzę
wykonawczą Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Rada
Ministrów, a władzę sądowniczą sądy i trybunały.
Oznacza to niepodważalnie, że relacje władzy ustawodawczej i wykonawczej w stosunku do społeczeństwa kluczuje władza sądownicza!
A wszystkie trzy władze wspierają władzę zwierzchnią, czyli społeczeństwo!
Art. 31.
3. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych
wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i
tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym
państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku
publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i
moralności publicznej, albo wolności i praw innych
osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i
praw.
Występuje ewidentny zapis obowiązującej koniunkcji kryteriów ustawowych i pozaustawowych.
Nakładanie obowiązków jest ograniczaniem praw, dla tego podlega szczególnym kryteriom!
NIEMOŻLIWYM DO ZAKWESTIONOWANIA
WZORCEM PAŃSTWA KONSTYTUCYJNEGO
ZDEFINIOWANEGO ART. 2 KONSTYTUCJI RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ
JEST KONSTRUKCJA CZWOROŚCIANU FOREMNEGO,
KTÓREGO PODSTAWA SKŁADAJĄCA SIĘ
Z WŁADZY USTAWODAWCZEJ, WŁADZY WYKONAWCZEJ I WŁADZY SĄDOWNICZEJ
(Art. 10 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej),
WSPIERA WŁADZĘ ZWIERZCHNIĄ
(Art. 4 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej),
KTÓRĄ JEST SPOŁECZEŃSTWO
PRACUJĄCE I PONOSZĄCE KOSZTY UTRZYMANIA PAŃSTWA
POWOŁANEGO PRZEZ NIEGO, W JASNO OKREŚLONYM CELU!
NAD CAŁOŚCIĄ
PIECZĘ MA PRAWO
JEDNOZNACZNIE I NIEPODWAŻALNIE
ZDEFINIOWANE!
ULOKOWANE W GÓRNYM WIERZCHOŁKU
CZWOROŚCIANU FOREMNEGO!
Obecna deformacja, czyli pozbawienie społeczeństwa władzy sądowniczej i jednoznacznie zdefiniowanego PRAWA, jest wynikiem patologii wprowadzonej i chrononej przez Przestępczy Przemysł Prawniczy, Przestępczy Przemysł Polityczny i Przestępczy Przemysł Urzędniczy!
Państwo zdefiniowane Art. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej,
jest powołane przez społeczeństwo w jednoznacznie określonym celu!
Cel ten, czyli ochrona społeczeństwa i jego rozwój,
nakłada obowiązek stosowania Ugruntowanych Zasad Prawnych wynikających z przeznaczenia Państwa.
Ugruntowane Zasady Prawne.
1. Zasada Współżycia Społecznego.
2. Zasada Sprawiedliwości Społecznej.
3. Definicja Prawa.
4. Zasada niezawisłego rozstrzygania sporów.
5. Definicja oceny niezawisłej.
(Kryteria dla Niezawisłych Sądów i nie tylko!)
Mieszający na szczytach tak zwanej władzy zobowiązani są społeczeństwu wskazać w jakim celu społeczeństwo powołało do istnienia Państwo jako strukturę społeczną?
I czy aby na pewno są w stanie podważyć wskazane w niniejszym opracowaniu przeznaczenie Państwa?
I gdzie jest uzasadnienie istnienia mistrzów zamieszania i rozbudowywania bez opamiętania pasożytniczych struktur aspołecznych?